Terug

Karel Heynderickx

Geboren: 27-01-1875, Sint-Niklaas
Gestorven: 04-10-1962, Doesburg

Karel Heynderickx (1875-1962) was een prominente figuur in de Vlaamse Beweging en geboren in Sint-Niklaas. Hij studeerde rechten in Leuven, waar hij hoofdredacteur was van Ons Leven en medeoprichter van de Waasse Club. Na zijn studie werd hij de eerste advocaat die zijn eed in het Nederlands aflegde en later stadssecretaris van Sint-Niklaas. Tijdens WOI speelde hij een rol in de vernederlandsing van de Gentse universiteit en werd hij erehoogleraar. Na de oorlog werd hij bij verstek veroordeeld voor collaboratie. Hij bleef actief in de Groot-Nederlandse beweging en had een blijvende invloed op de Vlaamse cultuur en politiek

Algemene informatie

Karel Heynderickx, officieel Emilius M.J. Carolus, werd geboren op 27 januari 1875 in Sint-Niklaas en overleed op 4 oktober 1962 in Doesburg. Hij was een prominente figuur in de Vlaamse Beweging en wordt soms ook Heyndrickx genoemd, maar zijn officiële naam volgens de geboorteakte is Heynderickx.

Familie

Karel was lid van de gegoede katholieke burgerij, zoon van wol- en katoenverver Bernardus Josephus Heynderickx.

Opleiding

Karel Heynderickx volgde zijn middelbare schoolopleiding aan het Klein Seminarie in Sint-Niklaas, waar hij in 1893 medeoprichter was van de Waasse Studentenkring. Zijn hogere studies begon hij in 1892-1893 aan de opleiding Rechten in Leuven. Hij was hoofdredacteur van het studentenblad Ons Leven van 1896 tot 1899 en richtte in 1898 samen met August Borms de Waasse Club op. In mei 1898 presenteerde hij het Studentenliederboek ter ere van het 10-jarig bestaan van Ons Leven.

Carrière en Activiteiten

Na zijn afstuderen werd Heynderickx de eerste advocaat die zijn eed in het Nederlands aflegde aan het Hof van Beroep in Gent, in 1899. In 1900 werd hij stadssecretaris van Sint-Niklaas. Hij was actief in de Vlaamse Beweging, onder andere als voorzitter van de Katholieke Gilde en de Vlaamse Kring en als secretaris van het Davidsfonds.

Eerste Wereldoorlog

Tijdens de Eerste Wereldoorlog raakte Heynderickx betrokken bij de vernederlandsing van de Gentse universiteit en ondertekende hij in 1916 het Manifest van de nieuwe Hoogeschoolbond. Hij werd erehoogleraar administratief recht aan de Vlaamse Hogeschool in Gent en sloot zich in 1917 aan bij de Raad van Vlaanderen. In 1918 werd hij Gevolmachtigde voor Binnenlandse Zaken.

Interbellum en Tweede Wereldoorlog

Na de oorlog werd Heynderickx bij verstek veroordeeld tot de doodstraf wegens collaboratie. Hij evolueerde naar een uitgesproken aanhanger van de Groot-Nederlandse beweging en was actief bij de Stichting Noord-Nederland-Vlaanderen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij voorzitter van De Groot-Nederlandsche Actie en lid van het Nationaal Front. Hij ontving schadevergoeding en een pensioen van de Bormscommissie, wat later leidde tot problemen met de Belgische autoriteiten.

Nalatenschap

Heynderickx' leven en werk hadden een blijvende impact op de Vlaamse Beweging en de Groot-Nederlandse gedachte. Zijn inspanningen op het gebied van Vlaamse cultuur en taalpolitiek worden nog steeds herinnerd en gewaardeerd​.