Scan voor CodexCoëfficiënt
Jan Geerstegraan
Tekst: Hendrik Persijn (1857-1933)
Muziek: 'Krambambuli', Christoph Friedrich Wedekind,
'Crescentius Coromandel' (1709-1777)
Muziek: 'Krambambuli', Christoph Friedrich Wedekind,
'Crescentius Coromandel' (1709-1777)
- Jan Geerstegraan, dat is de name
des oudsten aller graven van ons Vlaanderland.
Geen keizer steeg zo hoog in fame,
ofschoon dat Jan maar strijdt en voert de schaal in d' hand.
Ja, Caesar was zijn tijdgenoot
en nog en is Graaf Jan niet dood.
Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.(bis)
- Noch Spanje, 't land van warme wijne,
alwaar men lustig levend met de bekers klinkt,
noch Duitsland waar men aan de Rijne
'den koelen' uit de trossen perst und jauchzend trinkt.
Noch dít, noch dát, wilt mij verstaan
en kan aan onze Geerstegraan.
Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.(bis)
- Men roemt, ja, nog den ed'len bruisschaart,
die, zegt men, in den lande van Champagne wast,
doch zwicht uw hoofd of 't wordt 'ne ruisschaart
van zo gij wat te wale metter schale brast.
En daarom laat de kruike gaan,
met 't peerlend bloed van Geerstegraan.
Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.(bis)
- Als 't male was op 't eiland Wulpen
zat Wate met de vikings aan het stormend strand.
En dronken vrij veel verse schulpen
al sagen van hun slagen tegen 't Wallenland.
Ser Wate liet den hoorne gaan
en 't gong er: "Aan Jan Geerstegraan!"
Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.(bis)
- Geen vromer held in kerstenhede,
geen man 'lijk Grave Jan die Vlaand'ren ere doet.
In feest, in spel, in strijd en vrede,
daar stroomt bij schaal en bekersklank zijn edel bloed.
Sa maten, laat ze nogmaals gaan
voor onzen held Jan Geerstegraan.
Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.(bis)
Auteursrechtinformatie over dit lied
