Terug

Scan voor CodexCoëfficiënt

Jan Geerstegraan

Tekst: Hendrik Persijn (1857-1933)
Muziek: 'Krambambuli', Christoph Friedrich Wedekind,
'Crescentius Coromandel' (1709-1777)
Pagina in liedboeken:  
  1. Jan Geerstegraan, dat is de name
    des oudsten aller graven van ons Vlaanderland.
    Geen keizer steeg zo hoog in fame,
    ofschoon dat Jan maar strijdt en voert de schaal in d' hand.
    Ja, Caesar was zijn tijdgenoot
    en nog en is Graaf Jan niet dood.
    Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.
    (bis)
  2. Noch Spanje, 't land van warme wijne,
    alwaar men lustig levend met de bekers klinkt,
    noch Duitsland waar men aan de Rijne
    'den koelen' uit de trossen perst und jauchzend trinkt.
    Noch dít, noch dát, wilt mij verstaan
    en kan aan onze Geerstegraan.
    Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.
    (bis)
  3. Men roemt, ja, nog den ed'len bruisschaart,
    die, zegt men, in den lande van Champagne wast,
    doch zwicht uw hoofd of 't wordt 'ne ruisschaart
    van zo gij wat te wale metter schale brast.
    En daarom laat de kruike gaan,
    met 't peerlend bloed van Geerstegraan.
    Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.
    (bis)
  4. Als 't male was op 't eiland Wulpen
    zat Wate met de vikings aan het stormend strand.
    En dronken vrij veel verse schulpen
    al sagen van hun slagen tegen 't Wallenland.
    Ser Wate liet den hoorne gaan
    en 't gong er: "Aan Jan Geerstegraan!"
    Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.
    (bis)
  5. Geen vromer held in kerstenhede,
    geen man 'lijk Grave Jan die Vlaand'ren ere doet.
    In feest, in spel, in strijd en vrede,
    daar stroomt bij schaal en bekersklank zijn edel bloed.
    Sa maten, laat ze nogmaals gaan
    voor onzen held Jan Geerstegraan.
    Jan Graan, Jan Geerstegraan, Jan Geerstegraan.
    (bis)

Auteursrechtinformatie over dit lied

Tekst verkregen via Leuvens Liedboek vzw
YouTube