Scan voor CodexCoëfficiënt
Aan d'oever van een snelle vliet
Tekst: Vertaling van 'An einem Fluss, der rauschend schoss',
1781, Kaspar Friedrich Lossius (1753-1817).
Muziek: Gebaseerd op de aria 'Nel cor più non mi sento'
uit La Molinara (G. Paisiello).
1781, Kaspar Friedrich Lossius (1753-1817).
Muziek: Gebaseerd op de aria 'Nel cor più non mi sento'
uit La Molinara (G. Paisiello).
- Aan d' oever van een snelle vliet,
een treurig meisje zat.
Zij weende, zij schreide van verdriet,
op 't gras van tranen nat.
- Zij werpt de bloemkens die zij zag
gestadig in den stroom.
Zij riep: "Ach, lieve vader, ach!
Ach, lieven broeder, kom!"
- Een rijk man wandelend langs de vliet
bespeurt haar bittere smart,
daar hij het meisken treurig ziet
breekt zijn meedogend hart.
- Hij sprak tot haar: "Ach, lieve meid,
kom, spreek en wees niet schuw.
Zeg mij waarom gij weent of schreit,
zo ik kan, help ik u."
- Zij zucht en kijkt hem troost'loos aan,
en sprak: "Ach, lieve man,
een arme wees gij hier ziet staan,
die God slechts helpen kan."
- "Ziet gij dat groene bergje niet?
Daar is mijn moeders graf.
Ziet gij de oever van dez' vliet?
Daar viel mijn vader af."
- "De felle stroom verwon hem dra,
hij worsteld', maar hij zonk.
Mijn broeder sprong hem achterna,
helaas, ook hij verdronk."
- "Nu vlucht ik ras het weeshuis uit,
zo dat het waarheid is."
En zo sprak zij haar klachten uit
met 't hart vol droefenis.
- "En wilt niet klagen, liefste kind,
uw hart verdient geen pijn.
Ik wil uw broeder en uw vriend
en ook uw vader zijn."
- Hij nam haar minzaam bij de hand
en sprak: "Mijn lieve bruid."
en deed daar aan de waterkant
haar wezenkleren uit.
- Zij eet en drinkt van spijs en drank,
al waar haar hart naar smacht.
Haar rijke man verdient wel dank,
dat hij zo edel dacht.
Auteursrechtinformatie over dit lied
