Scan voor CodexCoëfficiënt
Er blinken drie lachende sterren
Tekst: naar 1899, Hendrik Cools, 'Jan Hekel'
Muziek: 'Es kann ja nicht immer so bleiben',
Friedrich Heinrich Himmel (1765-1814)
Muziek: 'Es kann ja nicht immer so bleiben',
Friedrich Heinrich Himmel (1765-1814)
- Er blinken drie lachende sterren
in 't duister des levens. En hier,
te Leuven, die sterren, men noemt ze:
Het liedje, de liefde, en 't bier.(bis)
- Er leeft, in de stem van het liedje
een zoet en beminnelijk hart.
In 't liedje verjongt onze vreugde.
Door 't liedje verdwijnt onze smart.(bis)
- Het bier is de stem van het liedje.
Met vrolijke scherts steeds gepaard.
Het tovert in gloeiende stralen
een eeuwige lente op aard.(bis)
- Nu eindelijk komt om de derde
te voorschijn vol tintelend vier.
Daar klinkt in de ziel ons een zingen
als 't bruisen van 't schuimende bier.(bis)
- Ontsteekt dan, gemoed'lijke sterren,
in 't smachtende hert' ons, uw vier.
Beg'leide door 't leven en 't sterven
ons liedje, de liefde, het bier.(bis)
- Het liedje, de liefde en 't bier,
zij houden studenten gezond.
Dus leev' hij die 't kussen en 't minnen,
die 't drinken en 't zingen uitvond.(bis)
Auteursrechtinformatie over dit lied
