Boven Gent rijst, Eenzaam en grijsd,
’t Oud Belfort, zinbeeld van ’t verleden;
Somber en grootsch, Steeds stom en doodsch,
Treurt de oude held op ’t Gent van heden;
Maar soms hij rilt, En eensklaps gilt
Zijn bronzen stemme door de stede.

Trilt in uw graf, trilt, Gentse helden,
Gij, Jan Hyoens, gij, Artevelden;
Mijn naam is Roeland, ’k kleppe brand,
En luide storm in Vlaanderland.

Een bont verschiet, Schept ’t bronzen lied,
Prachtig weêr toovrend mij voor de oogen;
Mijn ziel erkent, Het oude Gent;
’t Volk komt gewapend toegevlogen.
’t Land is in nood, "Vrijheid of dood!”
De gilden komen aangetogen.

’k Zie Jan Hyoens, ’k zie de Artevelden,
En stormend roept Roeland den helden:
Mijn name is Roeland, ’k kleppe brand
En luide storm in Vlaanderland.

O heldentolk, O reuzenvolk
O pracht en macht van vroeger dagen!
O bronzen lied, ’k Wete uw bedied,
En ik versta ’t verwijtend klagen;
Doch wees getroost: Zie ’t Oosten bloost
En Vlaandrens zonne gaat aan ’t dagen.

Vlaanderen den Leeuw! Trilt oude toren.
En paart het lied met onze koren:
Zingt: Ik ben Roeland, ’k kleppe brand,
Luide triomfe in Vlaanderland.