Zij loechen en staken hun schouderen op,
Omdat ik hun klapte van Vlaanderen.
Zij loechen en zeiden: van anders wat
En horen wij nimmer U klappen!
Wel neen! mijn Vlaandren is mijn ziel,
Mijn leven, het doel van mijn streven.
Mijn leven voor Vlaanderen
En Vlaanderen voor God!
O, mocht ik, dat winnende, sneven!