Scan voor CodexCoëfficiënt
Het gasthuis
- Zijt ge door ziekte geambeteerd,
of is er iets dat u geneert?
Gaat dan naar 't gasthuis niet subiet,
want ze snijden daar zo rapied.
'k Heb d' ondervinding opgedaan,
dat ze mee u daar ne gang en gaan.
Is 't van jenever of van bok,
ze leggen u daar seffens op den blok.
En ze snijden in uw lijf en ze weten niet hoe,
ze naaien u daar maar half toe.
Messen en scheren vergeten z' in uw lijf,
van pillekes en poeierkes maken z' u stijf.
Ze spreken er niks als van pikuur,
en van den temperatuur.
En als er dan nog iets in uwe pispot leit,
dan wordt dat nog geverifieerd! - Ik weet nog goed als ik binnen goenk,
dat alles daar terribel stoenk.
Naar chloroform en naar morfine,
ze zeiden tegen mij: "Houdt u maar in."
Ik hield me stil gelijk een muis,
op één, twee, drie was ik verhuisd.
En ik peinsde aan mijn Juliette,
als die doktoor in mijn lijf maar niks vergeet.
- Just neven mij lag daar ne sergeant,
die had het aan zijn linkerkant.
En die lag daar zo wit van schrik,
want in zijn lijf hoorden ze nen tik.
Opnieuw moesten z' hem opendoen,
voor d' horloge van doktoor Talloen.
En z' haalden d' horloge d' er uit,
en twee handdoeken en een spuit.
- Op nummer vijf lag nen advocaat,
die had het aan zijne ruggengraat.
En z' hoorden altijd een gekerm,
tussen zijn hart en zijnen dikken derm.
Ze deden hem open en ik stond er bij,
de professor die riep: "Opzij!"
Ge moet nie' meer zoeken Mijnheer Joseph,
hier is uwe post van den TSF.
- Z' had nummer vier op haar beddeke staan,
als ze terug naar 't visiet moest gaan.
Want de paraplu van de specialist,
was al een helen tijd vermist.
Ze tastten fel op haren buik,
En als ze 'r bukte dan viel hij er uit
De specialist riep tastend in 't rond:
Een geluk dat hij niet open stond!"
Auteursrechtinformatie over dit lied
Tekst verkregen via Leuvens Liedboek vzw