Loading...
Terug

Scan voor CodexCoëfficiënt

Pierlala

Pagina in liedboeken:  
  1. Komt hier al by en hoort een klucht
    Ik zing van Pierlala
    Een drollig ventjen vol genucht
    De vreugd van zyn papa
    Wat in zijn leven is gescheid
    Dat zult gy hooren in dit lied
    't Is al van Pierlala, sa, sa
    't Is al van Pierlala
  2. Hoe zeer werd Pierlala bemind
    Van vader moeder saem!
    Zy zeiden hem: "Hoort toe, lief kind
    Gij zijt ons ergenaem
    Gy wordt haest meester van ons goed
    Daerom ziet toe wat dat gy doet!"
    "C'est bon", zei Pierlala, sa sa
    "C'est bon", zei Pierlala
  3. "Papaken, maekt u maer van kant
    Dat ik uw schyven heb,
    Ik zal my dragen zeer galant
    Gelyk een watersnep.
    'k Wil met den bek in 't natte zyn,
    Verheugen my in bier en wyn."
    "Allons", zei Pierlala, sa sa
    "Allons", zei Pierlala
  4. Als Pierlala nu was alleen
    Wou hy uit vryen gaen
    Hy dacht, ik heb genoeg voor tween
    'k Kan met een vrouw bestaen
    En ziende een meisken naer den zwier
    Zei: "Wilde trouwen, loddelijk dier?"
    "Zegt ja!", zei Pierlala, sa sa
    "Zegt ja!", zei Pierlala
  5. "Ik hebbe geld en goed genoeg
    Voor u", zei Pierlala
    Waerop dat aerdig meisken loeg
    En zei al spoedig: "Ja,
    'k Wil dat gy blyk van liefde doet,
    'k Wil hebben uw oprecht gemoed."
    "Mon coeur", zie Pierlala, sa sa
    "Mon coeur", zei Pierlala
  6. Hy trouwde met een zotten kop
    En heeft zyn geld verteerd
    En toen zyn schyven waren op
    Sprak hy: "Ik heb geleerd
    Hoe dat van trouwen komt profyt
    Ziet daer, ik ben myn schyven kwijt"
    "'t Is op", zei Pierlala, sa sa
    "'t Is op", zei Pierlala
  7. Als hy zyn geld nu had verbruid
    Toen wist hy geenen raed
    Waer hy om troost ging, elk was uit
    Door nood werd hy soldaet
    En als hy exerceerde dan
    En aenlei op den halven man:
    "Dat's raek", zei Pierlala, sa sa
    "Dat's raek", zei Pierlala
  8. Ziet, Pierlala stond eens op wacht
    Met zijn geladen roer
    Hy zag in 't duister van den nacht
    Den duivel of zijn moêr.
    Hy riep al bevend: "Qui va là?"
    Maer 't spook vraegde daer niet na
    "Mon Dieu", zei Pierlala, sa sa
    "Mon Dieu", zei Pierlala
  9. Hy klom van angst op eenen boom
    Maer viel weer op den grond
    En liep van daer in zynen schroom
    Zoo veel hy loopen kond'
    Zag een weerdinneken in haer deur
    Met eenen witten voorschoot veur:
    "Hier in", zei Pierlala, sa sa
    "Hier in", zei Pierlala
  10. "Sa tapt al gauw een kanne bier
    Of wel een pintje wyn
    Daer greep my zoo een leelyk dier
    'k Bezwyk van angst en pyn."
    't Weerdinneken zette hem by 't vier
    En kookte een zuipen met plezier
    "C'est bon", zei Pierlala, sa sa
    "C'est bon", zei Pierlala
  11. Want Pierlala had nu weer geld
    Zyn moeiken die was dood
    Hy dacht: kon ik nu zyn hersteld
    En raken nooit uit den nood
    Ware ik uit de soldatery!
    Wat middel om te worden vry?
    "Voyons", zei Pierlala, sa sa
    "Voyons", zei Pierlala
  12. Toen hy het zuipen g'eten had
    Sprak hy: "Wat ben ik krank!
    'k Heb aen myn hart 'k en weet niet wat
    'k En leef geen ure lang!"
    Hy maekte dan zyn testament
    Aen vriend en magen hem bekend
    "Ik sterf", zei Pierlala, sa sa
    "Ik sterf", zei Pierlala
  13. En Pierlala lag in de kist
    Al met zyn billekens bloot
    Want niemand anders dacht of wist
    Of Pierlala was dood
    Hy werd begraven met de trom
    De klokken luidden bom bom bom
    "'t Gaet fraei", zei Pierlala, sa sa
    "'t Gaet fraei", zei Pierlala
  14. Veel volk er naer de kerke kwam
    Men riep: "'t is Pierlala!"
    Zyn lyk men van de bare nam
    En legde 't by papa
    De vrienden zeiden toen: "Kom, kom!
    De dooden keeren niet weerom!"
    "Ik wel", zei Pierlala, sa sa
    "Ik wel", zei Pierlala
  15. Als hy nu was in 't graf, den tyd
    Van nog geen halve uer
    En hoorde dat men ging verblyd
    En dat men sloot de deur
    Hy schopte 't deksel van de kist
    En kroop er uit, dat 't niemand wist
    "'k Herleef", zei Pierlala, sa sa
    "'k Herleef", zei Pierlala
  16. En Pierlala ging recht naer huis
    En vond zyn naesten bloed
    Zyn vrienden die met groot gedruis
    Daer twisten om zyn goed
    Elk die hem zag die stond verbaesd
    Hy greep den besem met der haest:
    "Hier uit", zei Pierlala, sa sa
    "Hier uit", zei Pierlala
  17. Als Pierlala nu was hersteld
    Verzoende hy met zyn vrouw
    Hy kwistte voorts niet meer zyn geld
    Maer leefde stil en trouw
    En als men somtyds by hem kwam
    En sprak: "Zyt toch op ons nie gram!"
    "'t Is uit", zei Pierlala, sa sa
    "'t Is uit", zei Pierlala